آلیاژ Stellite 21 CoCrMo (کبالت-کروم-مولیبدن) یکی از آلیاژهای مبتنی بر کبالت است و همچنین نوعی آلیاژ به اصطلاح Stellite است.این یک آلیاژ مبتنی بر کبالت با مقاومت در برابر سایش و مقاومت در برابر خوردگی است.اولین آلیاژ مبتنی بر کبالت یک آلیاژ دوتایی کبالت-کروم بود و سپس به یک ترکیب سه تایی کبالت-کروم-تنگستن تبدیل شد و بعداً یک آلیاژ کبالت-کروم-مولیبدن تولید شد.آلیاژ کبالت-کروم-مولیبدن نوعی آلیاژ با کبالت به عنوان جزء اصلی است که حاوی مقدار قابل توجهی کروم ، مولیبدن و مقدار کمی نیکل ، کربن و سایر عناصر آلیاژی و گهگاه نیز حاوی آهن است.بسته به ترکیب آلیاژ ، می توان آنها را به سیم جوش تبدیل کرد ، پودر را می توان برای جوشکاری روی سطح سخت ، اسپری حرارتی ، جوشکاری با اسپری و سایر فرایندها استفاده کرد و همچنین می توان به قطعات ریخته گری و آهنگری و متالورژی پودر تبدیل کرد.

کبالت و کروم دو عنصر اساسی آلیاژهای مبتنی بر کبالت هستند و افزودن مولیبدن می تواند دانه های ریزتری داشته و استحکام بالاتری پس از ریخته گری یا ریخته گری داشته باشد.آلیاژهای کبالت-کروم-مولیبدن اساساً به دو دسته تقسیم می شوند: یکی آلیاژهای CoCrMo است که معمولاً محصولات ریخته گری هستند و دیگری آلیاژهای CoNiCrMo است که معمولاً ماشینکاری دقیق (داغ) ریخته گری هستند.آلیاژ Cast CoCrMo ده ها سال است که در دندانپزشکی مورد استفاده قرار می گیرد و اکنون برای ساخت مفاصل مصنوعی استفاده می شود.آلیاژ Cast CoNiCrMo برای ساختن مفاصلی که بارهای سنگین مانند مفاصل زانو و مفاصل ران را می پذیرند استفاده می شود.با این حال ، به عنوان یک ماده مشترک کاشت ، آلیاژ CoCrMo پس از کاشت در بدن انسان ، Co ، Cr ، Ni و سایر یونهای مضر را آزاد می کند.

ترکیب شیمیایی Stellite 21:

خواص مکانیکی Stellite 21:

تجزیه و تحلیل قابلیت جوشکاری

با توجه به تجربیات بالغ بین المللی فعلی ، عملکرد لایه سطح عمدتا با ترکیب شیمیایی و میزان رقیق شدن فلز جوش لایه سطح تعیین می شود و ترکیب شیمیایی فلز جوش بستگی به ترکیب شیمیایی مواد جوش دارد. بههنگامی که مواد جوش انتخاب می شوند پس از آن ، اساساً ترکیب شیمیایی فلز جوش تأیید شد.هنگام انتخاب فرایند جوشکاری ، لازم است از عوامل خارجی که باعث تغییر در ترکیب شیمیایی فلز جوش یا نفوذ سایر عناصر ناخالص می شوند جلوگیری شود.اندازه نرخ رقت به اندازه ورودی گرما (E) در طول جوشکاری بستگی دارد ، یعنی گرما هرچه ورودی بزرگتر باشد ، میزان رقت بیشتر است.در غیر این صورت ، کاهش و ورودی گرما به شرح زیر محاسبه می شود: E = UI/v

در فرمول: E ورودی حرارت جوش ، J/mm است.I جریان جوشکاری است ، A ؛U ولتاژ جوش است ، V ؛u سرعت جوشکاری ، میلی متر در دقیقه است.بنابراین ، هنگام انتخاب فرایند جوشکاری ، لازم است از ترکیب شیمیایی فلز جوش لایه سطح اطمینان حاصل شود و میزان ورودی حرارت جوشکاری کاهش یابد.مسیر جریان فرآیند از قبل تأیید شده به شرح زیر است: خالی کردن ، برنامه ریزی و آزمایش غیر مخرب فرز (PT) ، پیش گرمایش ، جوشکاری ، بازرسی بصری ، آزمایش غیر مخرب (PT) ، پردازش نمونه ، تجزیه شیمیایی و آزمایش عملکرد ، جمع آوری مواد ، تجزیه و تحلیل نتایج → گزارش پاکسازی و استفاده از تولید (5) 0

الزامات قبل از جوشکاری

پس از اینکه سطح جوشکاری سطحی عاری از ترک ، منافذ ، لایه بین لایه ، چرم سنگین و سایر عیوب سطحی از طریق بازرسی خیساندن مایع تأیید شد ، سطح جوشکاری سطح را با استون تمیز کنید.برای روکش مواد با کیفیت جوشکاری ، قسمتهای سطح را در دمای بالای 15 درجه سانتیگراد گرم کنید.پس از لمس دست و احساس گرما ، جوش بلافاصله انجام می شود.در عین حال ، تأیید کنید که رطوبت نسبی محیط جوش بیش از 80 نیست ، سرعت باد بیش از 2 متر بر ثانیه نیست و خلوص گاز Ar برای رسیدن به 99.99 required لازم است

الزامات هنگام جوشکاری

از فرمول محاسبه می توان دریافت که اندازه ورودی حرارت جوش (E) متناسب با اندازه محصول جریان جوش (I) و ولتاژ جوش (U) و اندازه سرعت جوش است ( v) نسبت معکوس دارد.برای روش جوشکاری قوس تنگستن آرگون (GTAW) با الکترود غیر ذوب ، جریان جوشکاری به عناصر قابل کنترل از پیش تعیین شده نسبت داده می شود و ولتاژ جوش و سرعت جوشکاری به کنترل مصنوعی و عناصر تصادفی نسبت داده می شود.این قسمت چهارم از مشخصات RCC-M فرانسه است.ذکر شده در جلد S "جوشکاری".در همان زمان ، در بند 8.5.4 ISO 15614-7: 2007 "شرایط روش های جوشکاری مواد فلزی قسمت 7: جوشکاری روی پوشش" شرح داده شده است: حد بالایی محدوده حرارتی تأیید شده ورودی برای هر لایه فراتر از ارزیابی روش جوشکاریورودی حرارتی که توسط یک لایه استفاده می شود 25، است و حد پایین آن کمتر از 10 of از گرمای ورودی است که توسط همان لایه هنگام ارزیابی فرآیند جوشکاری مورد استفاده قرار می گیرد.

از آنجا که ولتاژ جوش و سرعت جوش توسط انسان کنترل می شود ، هنگام انتخاب پارامترهای مشخصات جوش ، اولویت کنترل اندازه جریان جوش است.با توجه به تضمین کیفیت جوشکاری سطحی ، تا آنجا که ممکن است مقدار جریان جوشکاری پایین تری را انتخاب کنید ، یعنی "جریان کوچک ، جوشکاری با قوس کوتاه ، جوشکاری سریع چند لایه چند لایه" را انتخاب کنید.تنظیم پارامتر مشخصات جوشکاری آن.در هنگام جوشکاری سطح ، فاصله بین مهره ها را به شدت کنترل کنید.مهره بعدی باید به نصف پهنای مهره قبلی فشار داده شود تا میزان رقت به حداقل برسد.جهت جوشکاری بین پاسهای جوش باید یک به یک جلو و عقب جوش داده شود تا تنش و تغییر شکل جوش کاهش یابد.قبل از جوشکاری ، منبع تغذیه جوش باید از قبل با وضعیت حفاظتی گاز آرگون از پیش عرضه شده و گاز تأخیری تأمین شده با آرگون تنظیم شود.در ابتدا ، جریان باید روی صفحه قوس احتراق از همان ماده تنظیم شود ، قوس باید مشتعل شود ، و سپس جوشکاری باید به ابتدای ناحیه جوش منتقل شود تا جوشکاری شروع شود.از موقعیت شماره گذاری شده شماره 6 در امتداد محور مرکزی جوش ، جوش را به دو طرف به جلو و عقب جوش می دهند.هنگام بستن قوس باید دهانه پر شود تا از ایجاد ترک های دهانه جلوگیری شود.اتصالات جوشکاری برای اطمینان از کیفیت اتصالات در اتصالات جوش داده شده ، روش قوس رفلف را اتخاذ می کنند.اتصالات جوش بین هر پاس جوش مورد نیاز است به صورت مورب.ضخامت سطح باید در محدوده 3.5 ~ 4.0 میلی متر باشد.پس از جوشکاری ، از پشم سنگ استفاده کنید تا گرم شود و به آرامی در دمای اتاق سرد شود.

معایب و اقدامات جوشکاری

پایان ظاهر قبل و در حین جوشکاری.مقیاس اکسید سطحی ، لکه های روغن ، ناخالصی ها ، پوشش های بین لایه ، سرباره مذاب و سایر ناخالصی های مضر را کاملاً بردارید تا اطمینان حاصل کنید که سطح رویه صاف و روان شده ، دارای درخشندگی فلزی و بدون نقص مانند ترک ، منافذ ، ضایعات سرباره و غیره است. روی سطح؛

کنترل دما در حین جوشکاری ، از جمله پیش گرمایش قبل از جوشکاری ، کنترل دما بین گذرها و سرد شدن آهسته پس از جوشکاری.پیش گرمایش قبل از جوشکاری و سرد شدن آهسته پس از جوشکاری می تواند میزان سرمایش پس از جوشکاری را کاهش داده و بخشی از تنش باقیمانده ناشی از گرادیان دمایی مضر را کاهش دهد.کنترل درجه حرارت بین لایه ها می تواند زمان اقامت در دمای بالا را کاهش دهد ، از شکنندگی کریستال درشت اتصالات جوش داده شده جلوگیری کرده و چقرمگی ضربه را کاهش دهد.

عملیات حرارتی کاهش استرس پس از جوشکاریپس از اتمام سطح ، تنش مهار داخلی زیاد است که به سادگی باعث ترک خوردگی می شود.از طریق عملیات حرارتی استرس زا ، می توان تنش داخلی را به موقع از بین برد تا از بروز نقص جلوگیری شود.